ΜΕΤΑΦΡΑΣΜΕΝΑ ΠΟΙΗΜΑΤΑ ΤΟΥ ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΥ ΒΑΝΑΡΓΙΩΤΗ ΑΠΟ ΓΙΑΝΝΗ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ

  Yiannis Papadopoulos Άλλο ένα εκπληκτικό ποίημα του Αλέξανδρος Βαναργιώτης και η απόδοση και το σχόλιό μου. [Another stunning poem by Alexandros Vanargiotis and my adaptation and my comment below] -- Στα όνειρά σου -- Στα όνειρά σου όλο ντρίπλες, σέντρες, γκολ κι οι φίλαθλοι μες στη χαρά να σε αποθεώνουν. Κι έπειτα, τι φρικτή ντροπή, στο γήπεδο τη μπάλα να σου κλέβουν και οι βρισιές απ’ την εξέδρα σωρηδόν για τ’ αυτογκόλ την αίγλη του ονείρου ν’ ακυρώνουν. -- Ο Αλέξανδρος περιγράφει τόσο όμορφα και ποιητικά, με το μοναδικό, λιτό και περιεκτικό, συμπυκνωμένο ύφος του, μια εμπειρία που βιώνουμε όλοι, αλλά βάζει μια αντιστροφή που συνήθως βρίσκουμε σε αρχαία τραγωδία και το τελικό αποτέλεσμα είναι να κάνει το αναγνώστη να σκάει στα γέλια με την ψυχολογία και μοίρα των ανθρώπων. Δεν ανακαλώ άλλο ποίημα που να μεταφέρει με τόσο οξύ και αυθόρμητο τρόπο το «τραγικοκωμικό» στοιχείο. Έχει κάτι πολύ ιδιαίτερο η ποίηση του. Ελπίζω να βρει πλατύτερη αναγνώριση. Μόνο ο θείος μου ο Χατζηπαναγής ξ

  Yiannis Papadopoulos 27 Ιουλίου 2019    ·  A poem about a ‘flower that has broken through the asphalt’ (tarmac, or cement) by Greek poet Αλέξανδρος Βαναργιώτης (my pitiful translation, better than google's though below). His poems are beautiful, concise, full of meaning, as sharp as a needle ... -- There are flowers that pierce the asphalt They don't live much The exhaustion of wrestling, their hazardous position overwhelm them But the miracle has happened It is the elevation to the sun of a seed that was not given hope The pleasure of cracks in the compact pernicious asphalt and the smiles of the bystanders are in front of this paradoxical and merry uprising Αλέξανδρος Βαναργιώτης 27 Ιουλίου 2019    ·  Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια Μέγα και παράδοξον θαύμα Υπάρχουν λουλούδια που τρυπούν την άσφαλτο. Δε ζουν πολύ. Η εξάντληση της πάλης, η επικινδυνότητα της θέσης, τα καταβάλλουν. Το θαύμα όμως έχει συντελεστεί. Είναι η ανύψωση προς τον ήλιο ενός σπόρου που δεν του δόθη

  πίνακας του Στεφανος Ζαννής Yiannis Papadopoulos 24 Αυγούστου 2019    ·  I met Circe once, poem by Αλέξανδρος Βαναργιώτης (English translation of post and poem below) -- Το ‘Γνώρισα κάποτε την Κίρκη’ είναι ένα υπέροχο ποίημα του Αλέξανδρου Βαναργιώτη. Παρακάτω η προσπάθεια μου να το μεταφρασω στα Αγγλικά. Κανω μιά δουλειά σε μιά ‘Εναλλακτική εικονική Οδύσσεια’ για ένα συνέδριο ψηφιακής τέχνης στην Ρώμη και θέλω να εντάξω μέσα αυτό το ποίημα μαζί με πίνακες του Στεφανος Ζαννής . Στην ελληνική μυθολογία, η Κίρκη είναι μια κακή και επικίνδυνη γυναίκα, θεά της μαγείας, και μάγισσα η ίδια. Mεταμορφώνει το πλήρωμά του Οδυσσέα σε χοίρους και τον αναγκάζει να ζήσει μαζί της. Στη παγκόσμια λογοτεχνία η Κίρκη απεικονίζεται συνήθως ως το αρχέτυπο της αρπακτικής γυναίκας που απειλεί τους άνδρες και την αρρενωπότητα. Αλλά εμένα πάντα μου άρεζε μια άλλη οπτική γωνία στα πράγματα, και ο Αλέξανδρος με τις λέξεις όπως και ο Στέφανος με τα χρώματα δίνουν δύο όμορφες εναλλακτικές εικόνες της μυθικής Κ

 Φωτογραφία Γιάννη Παπαδόπουλου Yiannis Papadopoulos 14 Σεπτεμβρίου 2019    ·  Παρακάτω είναι ένα υπέροχο ποίημα του Αλέξανδρος Βαναργιώτης για την ζωή, η ανάγνωση μου, και η προσπαθεια μου να το μεταφράσω στα Αγγλικά. -- The following is a wonderful poem about life by Alexandros Vanaryiotis, my reading of this, and my attempt to English translation -- Ζωή Ως νέος καταπιάστηκα με τα μεγάλα θέματα προσπαθώντας να ερμηνεύσω τον κόσμο. Γυμνός και άδειος πια, για να κατανοήσω τη θάλασσα, αφοσιώνομαι στους παιδικούς νερόλακκους. Για τους βράχους, χαϊδεύω τα χαλίκια. Για τα λιβάδια, πιάνω κουβέντα με τα λουλούδια. Για το δάσος, αφουγκράζομαι τις νύχτες τα μοναχικά δέντρα στον κάμπο. Πριν χαράξει ακούω τα ξεχασμένα στον ορίζοντα αστέρια να μιλούν για τον ουρανό. Και για τους ανθρώπους... Για τους ανθρώπους είναι καιρός που περπατώ πολύ στις ερημιές μου. -- Όταν είμαστε νέοι, ο κόσμος είναι γεμάτος προοπτικές και ελπίδες· τα πράγματα φαίνονται ευκολότερα από ό,τι είναι και ο κόσμος φαίνεται ε

 Φωτογραφία Γιάννη Παπαδόπουλου Yiannis Papadopoulos 15 Νοεμβρίου 2019    ·  [The fallen dreams of Alexandros Vanaryiotis – English translation below] Eχετε σκεφτεί ποτέ τα πεσμένα φύλλα του φθινοπώρου ως διάσπαρτα όνειρα; Ο φίλος και ποιητής Αλέξανδρος Βαναργιώτης το έχει κάνει, στο ποίημά του, το οποίο ακολουθεί: Χιλιάδες όνειρα που τα χτύπησε ο βοριάς σέρνονται στους δρόμους μας, Φύλλα που κάποτε στόλιζαν τα δέντρα μιας μικρής Εδέμ. Τα βράδια μαζεύονται πολλά μαζί στις γωνίες για να μην κρυώνουν, ενώ εμείς προσπερνάμε αγέρωχοι κι αδιάφοροι κρυμμένοι στους γιακάδες απ' το πανωφόρι μας. -- Have you ever thought of fallen autumn leaves as scattered dreams? Friend and poet Alexandros Vanaryiotis has done in his poem, my translation of which follows: Thousands of dreams hit by the Northern wind crawl on our streets Leaves that once adorned the trees of a small Eden Ιn the evenings, many gather together in the corners not to get cold while we bypass proud and indifferent concealed w

 Φωτογραφία Αλέξανδρου Βαναργιώτη Yiannis Papadopoulos 23 Νοεμβρίου 2019    ·  [‘I was copying from your eyes on life’s exam’ – the parsimonious poetry of Alexandros Vanargiotis, English below] Όταν διαβάζει κανείς τα ποιήματα του Αλέξανδρος Βαναργιώτης , έχει την αίσθηση ότι επιδιώκει να είναι πολύ οικονομικός με τα λόγια. Σαν να είναι η απλότητα, η συντομία και η οικονομία της έκφρασης, φίλτρα που αποστάζουν με ένταση το συναίσθημα και την ομορφιά. Παρακάτω κάτι πολύ όμορφο του Αλέξανδρου που διάβασα σήμερα: Το γαλάζιο Αντέγραφα από τα μάτια σου στο διαγώνισμα του κόσμου Αποβλήθηκα οριστικά όμως από τότε κουβαλάω κείνο το γαλάζιο που κοιτούσες -- When one reads Alexandros Vanargiotis’s poems, one has a feeling that he is intentionally very economical with words. As if simplicity, brevity, and parsimony are filters through which intense emotion and beauty can be distilled. Below my translation of a short poem that I read today. I was copying from your eyes on life’s