Ρευστότητα


                                                    Φωτογραφία Γιάννη Παπαδόπουλου

Yiannis Papadopoulos

13 Ιανουαρίου 2020 
Another stunning small poem by Αλέξανδρος Βαναργιώτης and my translation below
--
Το όνειρο βουλιάζει
σε μια υδαρή πραγματικότητα
κι ο έρωτας αποδημητικός
αναχωρεί με τα πρώτα κρύα.
Μόνο η αγάπη μένει
κι είναι η ρίζα της άνοιξης.
Μόνο η αγάπη μένει.
--
Το «όνειρο που βυθίζεται» είναι τα ιδανικά μας για τη δημόσια ζωή που συγκρούονται με την πραγματικότητα και συχνά στραπατσάρονται. "Aποδημητικός" είναι ο έρωτας για ένα άλλο πρόσωπο πάνω στο οποίο βάζουμε όλες τις ελπίδες μας για ιδιωτική ευτυχία. Και η «αγάπη» που μένει είναι το πιο απαλό και ώριμο αίσθημα σύνδεσης που λογαριάζει τις ατέλειές μας και τις ατέλειες των άλλων, που κατανοεί, έχει υπομονή, δεν είναι απαιτητικό και προσφέρει χώρο. Πόσα πολλά πακετάρησε σ' αυτές τις γραμμές!
--
The dream is sinking
in a watery reality,
and eros is migratory
departing on the first cold days.
Only love stays
and is the root of spring.
Only love stays.
--
Τhe ‘sinking dream’ is our ideals about public life which clash with reality and are often crushed by it. The ‘migratory eros’ is romantic love for another person upon whom we put all our hopes for private happiness. And the ‘love that stays' is the more gentle and mature feeling of connection to others that accounts for our imperfections and the imperfections of others, that understands, has patience, is not demanding and offers space. How much packed in a small poem!
Photo of random place between York and Hull

Σχόλια

Δημοσίευση σχολίου

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Όταν βραδιάζει

Εικόνα
  Yiannis Papadopoulos 11 ώρ.    ·  Μερικά πρόσφατα Χαϊκού του Αλέξανδρος Βαναργιώτης και παρακάτω η Αγγλική απόδοση μου Όταν βραδιάζει θάλασσα και σύννεφα γίνονται ένα. Ειν’ η αγάπη χωρίς σταυρό στον ώμο μια θεωρία. Μέσα στη βροχή ιδανικά κρύβονται οι λυπημένοι. Σκάβοντας βαθιά στης ύπαρξης τα τούνελ ίσως χαθείτε. Συγγνώμη ζητώ. Είμαι καιρό χαμένος στον εαυτό μου. Στις καλύτερες στιγμές του πιάνει Καβάφη -- My English adaptation of a few recent Haiku by Alexandros. As it gets dark, sea and clouds become one. Love without a cross on its shoulder is theoretical. The rain, ideal hideaway for the unhappy One may get lost digging deep in the tunnels of existence I'm long lost in myself. I apologise. Ιn his best moments he reaches Kavafy
Read more »

Μέγα και παράδοξον θαύμα

Εικόνα
  Yiannis Papadopoulos 27 Ιουλίου 2019    ·  A poem about a ‘flower that has broken through the asphalt’ (tarmac, or cement) by Greek poet Αλέξανδρος Βαναργιώτης (my pitiful translation, better than google's though below). His poems are beautiful, concise, full of meaning, as sharp as a needle ... -- There are flowers that pierce the asphalt They don't live much The exhaustion of wrestling, their hazardous position overwhelm them But the miracle has happened It is the elevation to the sun of a seed that was not given hope The pleasure of cracks in the compact pernicious asphalt and the smiles of the bystanders are in front of this paradoxical and merry uprising Αλέξανδρος Βαναργιώτης 27 Ιουλίου 2019    ·  Κοινοποιήθηκε στους εξής: Δημόσια Μέγα και παράδοξον θαύμα Υπάρχουν λουλούδια που τρυπούν την άσφαλτο. Δε ζουν πολύ. Η εξάντληση της πάλης, η επικινδυνότητα της θέσης, τα καταβάλλουν. Το θαύμα όμως έχει συντελεστεί. Είναι η ανύψωση προς τον ήλιο εν...
Read more »

Το λάθος

Εικόνα
  Ο Αλέξανδρος έχει το ταλέντο να φαντάζεται τις πιο δυνατές λιτές μεταφορές για τη ζωή, και να μας τις μεταφέρει με την πιο ευθεία και αιχμηρή γλώσσα. Το ποίημα που δημοσίευσε απόψε και η Αγγλική μου διασκευή ακολουθούν: -- Το λάθος -- Τι τραγικό λάθος κείνο το πρωί που απ' τη χαρά μας φορέσαμε τη μπλούζα της ψυχής ανάποδα. Είδαν οι άλλοι τις ραφές και πότε παίζοντας, πότε κανιβαλίζοντας, τράβα ο ένας, τράβα ο άλλος, έγινε η ψυχή μας κουρελού γεμάτη τρύπες και ξεσκίδια. Κι έχει ένα κρύο απόψε, ένα κρύο... -- Alexandros has the talent to imagine the most powerful and unadorned metaphors for life, and to convey them to us in the most direct and sharpest language. The poem he published tonight and my English adaptation follow: -- The error -- What a tragic error that morning, when excited we wore the jumper of the soul inside out. The others saw the seams and at times playing, at times cannibalizing, one pulling here, another one pulling there, our soul became a rag full of holes an...
Read more »