Η φύση
Φωτογραφία Αλέξανδρου Βαναργιώτη
Yiannis Papadopoulos
“When I speak of equality …” A poem by Alexandros Vanargiotis using beautiful natural metaphors to describe political ideals of equality, democracy, freedom, and dialogue. I’ll say it once more that Alexandros has shown signs of poetic genius in my view. In the original Greek and my English translation below:
Ένα ποίημα του Αλέξανδρος Βαναργιώτης χρησιμοποιεί όμορφες φυσικές μεταφορές για να περιγράψει πολιτικά ιδανικά όπως η ισότητα, η δημοκρατία, η ελευθερία και ο διάλογος. Θα το ξαναπώ ότι ο Αλέξανδρος έχει δείξει σημάδια ποιητικής ιδιοφυΐας. Στα ελληνικά και σε αγγλική μετάφραση μου παρακάτω:
--
Όταν μιλώ για ισότητα,
σκέφτομαι το χώμα
που δέχεται επάνω του τα παπούτσια
των πλούσιων και των φτωχών
εξίσου
και στο τέλος μας αγκαλιάζει όλους
χωρίς διάκριση.
Όταν λέω «δημοκρατία»
σκέφτομαι τα λουλούδια
που βρίσκει το καθένα τη θέση του
και ζωγραφίζουν τους ομορφότερους
πίνακες στη γκαλερί της φύσης
την άνοιξη.
Όταν συζητώ για ελευθερία,
ο νους μου πάει
στα μονοπάτια των βουνών
που διακλαδίζονται
χωρίς ποτέ να σου πουν
ποιο πρέπει να διαλέξεις.
Όλα τους άλλωστε οδηγούν κάπου,
πότε σε ένα ξέφωτο,
πότε σε μία βρύση
ή σε μια κορυφή.
Όταν αναφέρομαι στον διάλογο,
έχω υπόψιν μου τα δέντρα.
Μιλούν χαμηλόφωνα,
σχεδόν ψιθυριστά
για αιώνιες αλήθειες
και περιμένουν υπομονετικά
μέρες, μήνες χρόνια
τη δική σου απόκριση.
Περιμένουν
τη ματιά, την καρδιά και τον λόγο σου.
Αν δεν απαντήσεις,
συνεχίζουν τη συζήτηση
με τα πουλιά, τα σύννεφα
και τον άνεμο.
--
When I speak of equality,
I think of the soil
accepting the shoes
of rich and poor
equally,
and in the end, embracing us all
without discrimination.
When I say "democracy"
I think of flowers
each finding its place
and together painting the most beautiful
canvases in the gallery of nature
in the spring.
When I speak of freedom,
my mind goes
on the paths of mountains
branching
without ever telling you
which one to choose.
All of them lead somewhere,
a meadow,
a water spring
or a peak.
When I refer to dialogue,
I think of trees.
They speak in a low voice,
whispering
about eternal truths
and wait patiently
days, months, years
for your response.
They wait
for your eyes, your heart, and your words.
And when you don't reply,
they continue the discussion
with the birds, the clouds
and the wind.
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου