Ψυχή φάτνη

 

The soul manger by Αλέξανδρος Βαναργιώτης

--
Αυτό το όμορφο ποίημα του Αλέξανδρου μας ταξιδεύει 2022 χρόνια πίσω, στο αρχικό πνεύμα και την ελπίδα της νέας πίστης. Ο Ρωμαϊκός κόσμος ήταν ζοφερός: φτώχεια, δουλεία, αδικία και πόλεμος, βαρβαρότητα και προνόμια. Και τότε, ένας φτωχός Θεός, προορισμένος να γίνει ξυλουργός και να σταυρωθεί, γεννιέται από μια Παλαιστίνια κοπέλα σε μια φάτνη σε έναν αχυρώνα για να σώσει τον κόσμο με ένα μήνυμα αγάπης.Ακολουθεί η απόδοση μου στα Αγγλικά. Το γαλήνειο Μωσαικό από την Ραβέννα  Η παλαιοχριστιανική τέχνη ήταν όμορφη αφελής ελπιδοφόρα νατουραλιστική ειρηνική.
--
Στο βάθος κάποιος κουρασμένος κήπος
που νοσταλγεί μιαν άνοιξη ν' ανθίσει.
Παιδιά στους δρόμους κάνουν γκράφιτι σε τοίχους
με την ελπίδα ένας να ραγίσει.
Σε μαύρο ουρανό αστέρι ψάχνεις.
Η νύχτα σ’ αδιέξοδα πλεγμένη.
Γύρω μονάχα η παγωνιά της πάχνης,
μα φάτνη η ψυχή και περιμένει.
Μα φάτνη η ψυχή και περιμένει.
--
This beautiful poem by Alexandros takes us back 2022 years, to the original spirit and hope of the new faith. The Roman world was bleak: poverty, slavery, injustice, war, brutality, and privilege. And then a poor God, destined to be a carpenter, and to be crucified, is born by a Palestinian girl in a manger, in a barn, to save the world with a message of love. My English adaptation follows. Thιs most tranquil mosaic is from Ravenna. The early Christian art was beautiful, naïve, hopeful, naturalistic, peaceful.
--
In the distance, a tired garden
is longing for a Spring to blossom.
Children on the streets paint graffiti on walls
in the hope that one will crack.
In a black sky,
you are looking for a star.
The night is woven in dead ends.
Around us only freezing fog,
but the soul is a manger that awaits.
The soul is a manger that awaits.